خداوند در قرآن مجید برای فرمان به نماز، در اکثر موارد از ماده «اقامه» استفاده کرده و برپا داشتن آن را ستوده اس؛ یعنی تنها خودتان نمازخوان نباشید، بلکه چنان کنید که آیین نماز در جامعه برپا شود و مردم با عشق و علاقه به سوی آن بیایند. برخی از مفسران گفته اند:
تعبیر به «اقیموا» به سبب این است که نماز شما، تنها اذکار و اوراد نباشد، بلکه آن را به طور کامل به پا دارید که مهم ترین رکن آن، توجه قلبی و حضور دل در پیشگاه خدا و در نتیجه تأثیر نماز در روح و جان آدمی است.
پس مقصود از اقامه نماز، کامل کردن شرایط آن است؛ نه فقط هیأت ظاهری آن.
منبع: کتاب تفسیر همراه با تلاوت نور، گروه تخصصی تفسیر قرآن.
برچسب ها :
