درباره وبلاگ

نماز، واقعيتي است که خداوند مهربان از باب عشق و محبت از انسان خواسته است، نماز نوراني ترين حکم در شبستان حيات بندگان شايسته الهي است. ...اینجا قدمی هرچند کوچک در راستای زنده نگاه داشتن این امر بزرگ الهی یعنی نماز است . چه بسیار شهیدانی که ما را به انجام این فریضه الهی وصیت کرده اند و چه بزرگ انسان هایی که از زمان پیامبر اسلام (ص) تا کنون همچون ابا عبد الله الحسین و یارانشان که برای زنده نگاه داشتن این دین مبین و تحقق این امر الهی یعنی نماز ، جان هایشان را فدا کرده اند . پس بیایید پاسدار زحمات این بزرگمردان باشیم .
منوی اصلی
موضوعات وبلاگ
وصیت شهدا درباره نماز
وصیت شهدا
احادیث موضوعی
حدیث موضوعی
آرشیو مطالب
ابر برچسب ها
لوگوی دوستان
امکانات دیگر

واجبات نماز

واجبات نماز، یازده چیز است :
اول : نیّت
دوم : قیام
سوم : تکبیرة الاحرام ، یعنى ((اللّه اکبر)) گفتن در اول نماز
چهارم : رکوع
پنجم : سجود
ششم : قرائت
هفتم : ذکر
هشتم : تشهد
نهم : سلام
دهم : ترتیب
یازدهم : موالات ، یعنى پى در پى بودن اجزاى نماز.

بعضى از واجبات نماز، رکن است و بعضى دیگر غیر رکن .
ارکان نماز
نیّت
قیام
تکبیرة الاحرام
رکوع
سجود (دو سجده )
غیر ارکان نماز
قرائت
ذکر
تشهد
سلام
ترتیب
موالات
فرق بین ارکان نماز و غیر ارکان
اگر انسان ارکان نماز را بجا نیاورد و یا اضافه کند، عمداً باشد یا اشتباهاً، نماز، باطل است ، ولى غیر ارکان را اگر اشتباهاً کم یا زیاد کند، نماز باطل نیست .

 




برچسب ها : واجبات نماز ارکان نماز غیر ارکان نماز

قبله
معنای لغوی قبله:
"قبله" به معنی "جهت" است وبه این نام نامیده می شود ، زیرا نمازگزار در مقابل آن می ایستد.
معنای اصطلاحی قبله:
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در مدت 13 سال پس از بعثت در مکه  و چند ماه بعد از هجرت در مدینه به امر خداوند متعال به سوی بیت المقدس عبادت می کردند؛ ولی بعد از آن قبله تغییر یافت ومسلمانان مامور شدند که به سوی کعبه نماز بگزارند
مواردی که رعایت قبله واجب است
اول: نمازهای واجب یومیه وقضای آنها ونماز احتیاط وسجده وتشهد فراموش شده وهمچنین تمام نمازهای واجب واما نمازهای مستحبی در غیر حال راه رفتن وسواری رعایت قبله شرط صحت آنها است واما درحال راه رفتن وسواری لازم نیست رو به قبله باشدواما نسبت به سجده  سهو مورد اختلاف است بعضی از فقها احتیاط لازم دارند وبعضی مانند حضرت امام قدس سره احتیاط مستحب دارند.

 

کیفیت رو به قبله بودن در نماز
مساله : کسی که نماز واجب را ایستاده می خواند ، باید طوری بایستد که بگویند روبه قبله ایستاده وبیشتر فقها وحضرت امام فرموده اند : لازم نیست زانوهای او ونوک پای او هم رو به قبله باشد وبعضی فرموده اند : بنابر احتیاط واجب باید زانوها وانگشتان پای او هم رو به قبله باشد .
مساله : کسی که باید نشسته نماز بخواند ، اگر نمی تواند به طور معمول بنشیند ودرموقع نشستن ،کف پاها را به زمین می گذارد،باید در موقع نماز صورت وسینه وشکم او رو به قبله باشد واما نسبت به ساق پا اختلاف است بعضی از فقها وحضرت امام فرموده اند:لازم نیست ساق پای او رو به قبله باشد وبعضی فرموده اند : باید ساق پای او رو به قبله باشد .
مساله :
کسی که نمی تواند نشسته نماز بخواند ، باید در حال نماز به پهلوی راست طوری بخوابد که جلوی بدن او رو به قبله باشد ، واگر ممکن نیست باید به پهلوی چپ طوری بخوابد که جلوی بدن او رو به قبله باشد، واگر این را هم نتواند باید به پشت بخوابد به طوری که کف پای او رو به قبله باشد.
در حال احتضار (جان دادن)
مسلمانی را که محتضر است مرد باشد یازن ، بزرگ باشد یا کوچک، باید به پشت بخوابانند به طوری که کف پاهایش به طرف به قبله باشد ، واگر خواباندن او کاملا به این طور ممکن نیست بنابراحتیاط واجب تا اندازه ای که ممکن است باید به این دستور عمل کنند ، وچنانچه خواباندن او به هیچ قسم ممکن نباشد به قصد احتیاط او را رو به قبله بنشانند و اگر آن هم نشود باز به قصد احتیاط او را  به پهلوی راست یا به پهلوی چپ ، رو به قبله بخوابانند.


درحال نماز برمیت
کسی که به میت نماز می خواند ،باید رو به قبله باشد ونیز واجب است میت را مقابل او به پشت بخوابانند، به طوری که سر او به طرف راست نمازگزار وپای او به طرف چپ نماز گزار باشد.


در حال دفن میت
میت را باید در قبر به پهلوی راست طوری بخوابانند که جلوی بدن او رو به قبله باشد.


در حال ذبح ونحر حیوانات
در موقع سر بریدن ، باید جلو بدن حیوان رو به قبله باشد.


مواردی که رعایت قبله مستحب است:


1- در حال دعا 2- در حال قرائت قرآن  3- در حال ذکر 4- در حال تعقیب نماز 5- در حال سجده ی شکر    6- در حال سجده واجب قرآن  7- مطلقا در حال نشستن


مواردی که رو به قبله بودن حرام است

 
مساله : موقع تخلی باید طرف جلو بدن ؛ یعنی شکم وسینه رو به قبله وپشت به قبله نباشد{بنابراین در هواپیما وقطار باید همین معنا را رعایت کند} واحتیاط واجب آن است که بچه را در وقت تخلی رو به قبله یا پشت به قبله ننشانند؛ ولی اگر خود بچه بنشیند ، جلو گیری از او واجب نیست.


مواردی که رو به قبله بودن مکروه است

 
1-در حال پوشیدن شلوار 2- در حال جماع (همبستری) 3-در هر حالی که منافات با قبله داشته باشد.
 

 

 

را ه های تشخیص قبله
 

1- علم (یقین):

که اگر کسی علم به قبله بودن یک جهت پیدا کرد، بایستی حکم به قبله بودن آن طرف نماید.


2- شهادت دو نفر شاهد عادل : به شرطی که شهادت آنان از روی حس و مشاهده باشد که در این صورت ولو شهادت آنان یقین هم نیاورد،جایگزین یقین می شود.
3- به گفته کسی که از روی قواعد علمی قبله را تشخیص می دهد و گفته او اطمینان آور هم باشد.
4- ظن و گمان : که اگر هیچ کدام از سه مرحله قبلی وجود نداشت نوبت به مرحله چهارم می رسد که عمل کردن به ظن و گمان باشد و آن هم از هر راهی به دست آید، چه از راه محراب مسجد یا قبرهای مسلمانان باشد و چه از گفته صاحب خانه و چه از راه خورشید و ستاره و قطب نما باشد؛البته باید توجه داشت که در صورتی می تواند به گمان عمل کند که نتواند گمان قوی تری پیدا کند والا بایستی گمان قوی تر را تحصیل نماید؛ مثلا اگر مهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پیدا کند، ولی بتواند از راه دیگرگمان قوی تر به دست آورد،نباید به حرف او عمل نماید.
کسی که نمی داند قبله کدام طرف است 1- کسی که تمام اطراف در نظر او مساوی است و وقت نماز هم وسعت دارد و فقط یک نماز هم باید بخواند، مانند نماز صبح ، دراینجا وظیفه اش روشن است و باید چهار نماز به چهار طرف بخواند.
2- در صورتی که وقت نماز وسعت دارد و تمام اطراف در نظر او مساوی است و باید دو نماز بخواند؛ مانند ظهر و عصر یا مغرب و عشا، در اینجا این دو نماز را به دو صورت می تواند بخواند:
الف) ابتدا نماز اول را به چهار طرف می خواند و بعد نماز دوم را شروع می نماید و در هنگام خواندن نماز دوم لازم نیست که آن را از همان طرفی که نماز اول را شروع کرده است ، شروع نماید.
ب) نماز اول را به هر طرف خواند به دنبال آن ، نماز دوم را به همان طرف می خواند و خواندن نماز دوم به طرف دیگر جایز نیست ، ولی احتیاط مستحب آن است که روش اول انتخاب شود.
3- که در این صورت به هر چند طرف که وقت اجازه می دهد، نمازش را می خواند.
4- باید نماز اول را به چهار طرف خوانده و کسری را به نماز دوم بدهد، یعنی به هر چند طرف که وقت دارد،نماز دوم را بخواند.
5- در این صورت آخرین نمازی که می خواند، به نیت عصر و نمازهای قبلش را به نیت ما فی الذمه بخواند.
6- چهار رکعت آخر را به نیت عشا و بقیه وقت قبلی را به نیت نماز مغرب به هر چند طرف که می تواند،بخواند.
7- اگر می داند که قبله در چند طرف است ، باید فقط به همان اطرافی که یقین به قبله بودن یکی از آنها دارد، نماز بخواند.
8- حضرت امام صورت گمان را هم به صورت یقین داشتن ملحق فرموده اند. یعنی به هر چند طرف که گمان به قبله بودن آنها دارد، فقط به همان اطراف نماز بخواند ولکن بنا بر احتیاط مستحب صورت گمان به صورت تحیر و شک ملحق گردد.
 

  نماز در هواپیما در حال پرواز
 

نماز در حال پرواز با رعایت رو به قبله بودن جایز است واگر در حال رو به قبله بودن داخل نماز شود وهواپیما به راست یابه چپ انحراف پیداکند، اگر بعد از سکوت از قرائت وذکر ، به طرف قبله برگردد نمازش صحیح است اگر چه گردیدن او به طور تدریجی منتهی به این شود که مقابل طرف اول قرار بگیرد  واما اگر به طور کامل پشت به قبله نماید سپس برگردد نمازش باطل است ؛ بنابر این اگر در هواپیمایی که از مکه یا کعبه مکرمه می گذرد نماز بخواند نماز باطل است ، زیرا حفظ رو به قبله بودن ممکن نیست  واما اگر در اطراف مکه پرواز می کند ونمازگزار به طور تدریجی صورتتش را به طرف قبله قرار می دهد نماز صحیح است.
 

 

منبع : احکام عمومی نماز  ج1 ، تالیف محمد وحیدی /مرکز نشر هاجر (مرکز مدیریت حوزه علمیه خواهران)
      : احکام نماز ، نویسنده : محمد وحیدی




برچسب ها : واجبات نماز ارکان نماز غیر ارکان نماز

اگر عمداً ترتیب نماز را به هم بزند، مثلاً سوره را پیش از حمد بخواند یا سجود را پیش از رکوع بجا آورد، بنابر احتیاط، نماز باطل مى شود.




برچسب ها : واجبات نماز ارکان نماز غیر ارکان نماز

انسان باید نماز را با موالات ( پى در پى ) بخواند، یعنى کارهاى نماز مانند رکوع و سجود و تشهد را پشت سر هم بجا آورد.




برچسب ها : واجبات نماز ارکان نماز غیر ارکان نماز

تسلیم در اینجا به معنای سلام نماز می‌باشد که در آخر نماز گفته می‌شود و نماز به پایان می‌رسد. از تسلیم به این معنا در باب صلات بحث شده است.

حکم سلام نماز[ویرایش]



در وجوب و استحباب سلام نماز اختلاف است. بسیاری قائل به وجوب هستند. برخی احتمال داده‌اند شاید منظور قائلان به استحباب سلام، استحباب صیغۀ دوم سلام- در صورت جمع بین صیغۀ اوّل و دوم- باشد نه استحباب اصل سلام در نماز. در نتیجه، قول به استحباب با قول به وجوب منافات ندارد و اختلافی در مسئله نخواهد بود. [۱]
بنابر قول به وجوب در اینکه تسلیم جزء نماز است یا نه، اختلاف می‌باشد.
بسیاری قول اوّل را برگزیده‌اند، بلکه این قول به همۀ قائلان به وجوب نسبت داده شده است. بنابر قول به استحباب، تسلیم با فقد شرایط نماز همچون طهارت؛ بلکه با وجود موانع آن مانند نجاست لباس، صحیح است. [۲] [۳] [۴]

جزء غیر رکنی بودن سلام نماز[ویرایش]



تسلیم- بنابر قول به جزء بودن- جزء غیر رکنی است؛ ازاین‌رو تنها ترک عمدی آن موجب بطلان نماز می‌شود در صورت ترک آن از روی سهو، اگر قبل از انجام دادن عمل منافی با نماز- همچون پشت کردن به قبله یا حرف زدن- و نیز قبل از به هم خوردن موالات یادآور شود باید سلام را تدارک نماید و نمازش صحیح است. در صورت تذکّر بعد از انجام دادن عمل منافی نماز یا به هم‌خوردن موالات، در اینکه نماز باطل می‌شود و اعادۀ آن لازم است یا نه، اختلاف می‌باشد. [۵] [۶]

الفاظ تسلیم[ویرایش]



برای سلام نماز دو عبارت ذکر شده است:
۱. «السّلام علینا و علی عباد اللّه الصّالحین.»‌
۲. «السّلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته.»‌

← اقوال در صور مختلف سلام نماز
در اینکه خروج از نماز و حلال شدن منافیات آن با هریک از آن دو تحقّق می‌یابد و یا تنها با صیغۀ دوم، و یا برعکس و یا با هر دو باهم و یا آنکه با صیغۀ اوّل، خروج از نماز تحقّق می‌یابد و با صیغۀ دوم، منافیات نماز بر نمازگزار حلال می‌گردد، اختلاف است. مشهور میان متأخّران، قول اوّل است. [۷] [۸]
اختلاف دیگر دربارۀ سلام دوم این است که آیا گفتن «السّلام علیکم» بدون‌ ضمیمۀ «و رحمة اللّه و برکاته» کفایت می‌کند یا نه؟ قول به کفایت منسوب به مشهور است. مقابل آن، دو قول است:
۱. وجوب اضافۀ «و رحمة اللّه».
۲. وجوب اضافۀ «و رحمة اللّه و برکاته». [۹]
در اینکه «سلام علیکم» بدون «الف و لام» کفایت می‌کند یا نه، اختلاف است. [۱۰] [۱۱]
عبارت «السّلام علیک أیّها النّبیّ و رحمة اللّه و برکاته» از توابع تشهّد محسوب می‌شود و موجب خروج از نماز نمی‌گردد. [۱۲]
بنابر قول مشهور- که با هریک از دو فراز یاد شده خروج از نماز محقّق می‌شود- هرگاه سلام با صیغۀ اوّل ادا شود صیغۀ دوم مستحب است؛ [۱۳] لیکن در اینکه جزء مستحب نماز است یا مستحب نفسی و خارج از نماز، اختلاف است. [۱۴]
هرگاه سلام با صیغۀ دوم ادا شود در اینکه گفتن صیغۀ اوّل بعد از آن مستحب است یا نه، اختلاف می‌باشد. [۱۵]
گفتن «السّلام علیک أیّها النّبیّ و رحمة اللّه و برکاته» بنابر قول مشهور مستحب است نه واجب. [۱۶]

واجبات در تسلیم[ویرایش]



بنابر قول به وجوب و جزء نماز بودن تسلیم، رعایت همۀ شرایط و واجبات نماز- از طهارت گرفته تا رو به قبله بودن، به زبان عربی خواندن، آرامش داشتن بدن و نیز نشسته بودن- در تسلیم نیز واجب است. [۱۷]

آداب تسلیم[ویرایش]



نشستن به حالت تورّک و گذاردن دستها بر روی رانها در حال تسلیم، مستحب است. [۱۸]
بنابر قول جمعی، بلکه قول منسوب به مشهور، کسی که [[|فرادا]] نماز می‌گزارد مستحب است در سلام آخر با گوشۀ چشم به سمت راست خود اشاره کند و در نماز جماعت، امام با صورت خود به طرف راست و مأمومین با صورت خود ابتدا به سمت راست و سپس با سلام دیگری به سمت چپ- در صورت وجود مأموم در آن سمت- اشاره کنند. [۱۹]
در مقابل، جمعی دیگر حکم جماعت و فرادا را یکی دانسته و نحوۀ اشارۀ‌ نمازگزار را به گوشۀ چشم اختصاص نداده‌اند، بلکه اشاره به طرف راست را به هر نحو- خواه به گوشۀ چشم یا به صورت یا بینی و یا غیر آن- به‌گونه‌ای که منافات با استقبال نداشته باشد، جایز دانسته‌اند؛ [۲۰] [۲۱]
لیکن دربارۀ مأموم اختلاف کرده‌اند که آیا نحوۀ اشارۀ وی همانند امام است [۲۲] یا اشارۀ مأموم، التفات به سمت راست و چپ با صورت است، به مقداری که از قبله منحرف نشود؟ [۲۳]
نشستن به نحو اقعاء در حال تسلیم کراهت دارد. [۲۴]

پانویس[ویرایش]


 

۱. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۷۸-۲۸۱.    
۲. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۳۰۱.    
۳. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۳۰۸.    
۴. ↑ مستمسک العروة، ج۶، ص۴۶۰.    
۵. ↑ العروة الوثقی (و حواشی)، ج۱، ص۶۹۳.
۶. ↑ مستمسک العروة، ج۶، ص۴۶۱.    
۷. ↑ مستند العروة (الصلاة)، ج۴، ص۳۴۵-۳۴۸.    
۸. ↑ مستمسک العروة، ج۶، ص۴۶۳-۴۶۶.    
۹. ↑ مستند العروة (الصلاة)، ج۴، ص۳۵۴-۳۵۵.    
۱۰. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۳۲۸.    
۱۱. ↑ مستمسک العروة، ج۶، ص۴۷۱.    
۱۲. ↑ مستند العروة (الصلاة)، ج۴، ص۳۵۱.
۱۳. ↑ مستمسک العروة، ج۶، ص۴۶۷.    
۱۴. ↑ مستند العروة (الصلاة)، ج۴، ص۳۴۹-۳۵۰.    
۱۵. ↑ مستمسک العروة، ج۶، ص۴۶۸.    
۱۶. ↑ مستند العروة (الصلاة)، ج۴، ص۳۵۱.
۱۷. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۳۲۸.    
۱۸. ↑ العروة الوثقی ج۱، ص۶۹۵.
۱۹. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۳۳۲-۳۳۵.    
۲۰. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۳۳۶.    
۲۱. ↑ العروة الوثقی، ج۱، ص۶۹۵-۶۹۶.
۲۲. ↑ العروة الوثقی، ج۱، ص۶۹۶.
۲۳. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۳۳۷.    
۲۴. ↑ العروة الوثقی، ج۱، ص۶۹۵.



برچسب ها : واجبات نماز ارکان نماز غیر ارکان نماز

تشهّد از اجزاء و واجبات نماز که بعد از دو سجده رکعت دوم و دو سجده رکعت سوم نماز سه رکعتی و دو سجده رکعت چهارم خوانده می شود.
از آن در باب صلات سخن رفته است.

 

مفاد تشهد[ویرایش]



مفاد تشهّد عبارت است از شهادت به یگانگى خداوند و نفى شریک براى او، شهادت به مقام عبودیت و رسالت پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و درود و صلوات بر آن حضرت و خاندان پاک او. [۱]

جایگاه تشهد[ویرایش]



تشهّد در نمازهاى دو رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم، در نماز سه رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم و سوم و در نمازهاى چهار رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم و چهارم و در نماز یک رکعتى وتر بعد از سجده دوم از رکعت اوّل انجام مى‌شود.

حکم تشهد[ویرایش]



تشهّد در نماز دو رکعتى یک بار و در نمازهاى سه رکعتى و چهار رکعتى دو بار واجب است خوانده شود؛ لیکن رکن نیست؛ ازاین‌رو، ترک سهوی آن موجب بطلان نماز نمى‌شود؛ [۲] [۳]لیکن در این صورت اگر پیش از رکوع رکعت سوم متذکر آن شود باید بنشیند و تشهّد را بخواند و چنانچه بعد از رکوع یادآور شود بعد از فراغ از نماز بنابر مشهور باید قضاى آن را به اضافه دو سجده سهو به‌ جا آورد. در ترک سهوى تشهّد آخر، چنانچه پیش از اتمام سلام یا پس از آن لیکن قبل از انجام دادن منافیات نماز متذکر شود باید آن را تدارک کند، سپس سلام را بگوید و دو سجده سهو به‌جا آورد و اگر بعد از انجام دادن منافیات یادآور شود، در صحت نماز و وجوب قضاى تشهّد یا بطلان نماز و اعاده آن، اختلاف است. [۴] [۵] [۶] [۷] [۸]

واجبات تشهد[ویرایش]



نشستن به مقدار تشهّد [۹]و شهادت به توحید و رسالت [۱۰]و صلوات بر پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و آل او، [۱۱] ترتیب بین اجزاى واجب آن (ابتدا توحید، سپس رسالت، پس از آن صلوات [۱۲]) در تشهّد واجب است.

ذکر تشهّد[ویرایش]



ذکر تشهد عبارت است از:(أشهد أن لا إله إلّا اللّه وحده لا شریک له و أشهد أنّ محمّدا عبده و رسوله اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد) به اتّفاق همه فقها و نیز گفتن آن به صورت بالا با حذف (وحده لا شریک له) و (عبده) بنابر قول مشهور کفایت مى‌کند. [۱۳] [۱۴] [۱۵]
واجب است تشهّد به زبان عربی ادا شود. در صورت عدم امکان آن و تنگی وقت- بنابر تصریح جمعى- ترجمه آن کفایت مى‌کند. [۱۶]

آداب تشهد[ویرایش]



نشستن به حالت تورک براى تشهد مرد [۱۷] و تربع- نهادن باسن بر زمین و بلند کردن ران و ساق پا- براى زن [۱۸] [۱۹]، افزودن (بسم اللّه و باللّه) و (الحمد للّه) و ثنا گفتن خداوند و سلام بر انبیا و ملائکه [۲۰]و غیر آن از دعاهایى که از معصومین علیهم السّلام وارد شده، [۲۱]تکرار (الحمد للّه)، دو یا سه مرتبه در پایان تشهّد، [۲۲]گذاردن دستها بر روى رانها، چسباندن انگشتان دست به یکدیگر و نگاه کردن به دامان خود [۲۳] در حال تشهّد مستحب است.
نشستن به حالت اقعاء در حال تشهّد کراهت دارد. [۲۴]

پانویس[ویرایش]


 

۱. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۴۵-۲۴۶.    
۲. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۴۶.    
۳. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۴۸.    
۴. ↑ جواهر الکلام، ج۱۲، ص۲۸۶.    
۵. ↑ جواهر الکلام، ج۱۲، ص۲۹۰.    
۶. ↑ الحدائق الناضرة، ج۹، ص۱۳۹.    
۷. ↑ الحدائق الناضرة، ج۹، ص۱۴۴.    
۸. ↑ العروة الوثقى (و حواشى)، ج۲، ص۳۹-۴۱.
۹. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۴۸.    
۱۰. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۵۰.    
۱۱. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۵۳.    
۱۲. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۶۷.    
۱۳. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۶۴.    
۱۴. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۶۸.    
۱۵. ↑ العروة الوثقى، ج۱، ص۶۹۰.
۱۶. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۶۸-۲۶۹.    
۱۷. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۷۲.    
۱۸. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۸۲.    
۱۹. ↑ مصباح الفقیه (ق)، (صلاة) ص۵۲۷
۲۰. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۷۳.    
۲۱. ↑ وسائل اشیعه، ج۶، ص۳۹۳-۳۹۴.    
۲۲. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۲۷۷.    
۲۳. ↑ توضیح المسائل مراجع، ۱ج ۶۲۱ م ۱۱۰۳.
۲۴. ↑ جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۹۱-۱۹۲.    



برچسب ها : واجبات نماز ارکان نماز غیر ارکان نماز

نهادن پیشانی بر زمین را سجود گویند. از احکام آن به تفصیل در باب صلات سخن گفته‌اند.

 

تعریف سجود




← در لغت
سجود در لغت به معناى خضوع، خم شدن و سر فرود آوردن آمده است. [۱] [۲]

← در اصطلاح شرع
برخى گفته‌اند: سجود در اصطلاح شرع عبارت است از: نهادن پیشانى بر زمین یا آنچه از زمین مى‌روید و خوردنی و پوشیدنی نیست. بنابر این تعریف، سجود در شرع، معنایى ویژه پیدا کرده است و نتیجه آن ثبوت حقیقت شرعی براى سجود خواهد بود. [۳] [۴] [۵]
بعضى علاوه بر پیشانى، نهادن سایر اعضای هفت گانه (کف دو دست، دو زانو و سر انگشتان بزرگ دو پا) را بر زمین در تحقق مسماى سجود لازم دانسته‌اند. [۶]
در مقابل، برخى ثبوت حقیقت شرعى در لفظ سجود را نپذیرفته و بر این نظر که نهادن مواضع هفتگانه، حتى پیشانى بر زمین در تحقق مسماى سجود دخیل است، اشکال کرده و گفته‌اند: عرف، حتى عرف متشرعه کسى را که به جاى پیشانى، صورت خود را بر زمین مى‌گذارد و یا پیشانى را بر فرش و مانند آن مى‌نهد، سجده کننده به شمار مى‌آورد. [۷] [۸]
برخى دیگر گفته‌اند: گذاشتن پیشانى بر زمین بارزترین مصداق سجود به معناى لغوى آن است و شارع مقدس تنها خصوصیاتى را بدان افزوده و رعایت آنها را در سجود لازم دانسته است. [۹]

←← ثمره اختلاف در اصطلاح شرع
ثمره اختلاف یاد شده در جایى ظاهر مى‌شود که شارع مقدس در آن جا به مطلق سجود- بدون بیان قیود و شرایط آن- امر کند، مانند سجده تلاوت که بنابر قول به ثبوت حقیقت شرعى براى واژه سجود، رعایت ویژگیها و شرایط شرعى آن در تحقق سجود شرعى لازم خواهدبود. [۱۰]

اقسام




← جزئی از عبادت
سجده‌ای که جزء عبادت می‌باشد عبارت است از سجود نماز و نیز قضاى سجده فراموش شده در نماز.

← عبادت مستقل
سجده‌ای که عبادت مستقل می‌باشد سجده‌ایست که به سببى بر مکلف واجب یا مستحب شده است؛

←← واجب
واجب عبارت است از سجده تلاوت آیاتی که دارى سجده واجب‌اند و نیز سجده به جهت سهو در نماز

←← مسحب
و مستحب عبارت است از سجده تلاوت آیات داراى سجده مستحب و نیز سجده شکر. موضوع سخن در این نوشتار، سجود نماز است.


ادامه مطلب


برچسب ها : واجبات نماز ارکان نماز غیر ارکان نماز

رکوع خم شدن را می‌گویند و در شرع به خم شدن خاص در نماز اطلاق می‌شود. از احکام عنوان یاد شده به تفصیل در باب صلات سخن گفته‌اند.

 

رکوع در لغت و اصطلاح[ویرایش]



رکوع در لغت به معناى خم شدن و پایین انداختن سر، و در شرع، در خم شدن خاص به کار رفته است. [۱] [۲]

حقیقت شرعی در رکوع[ویرایش]



آیا رکوع به لحاظ معنا داراى حقیقت شرعی است؛ بدین معنا که در شرع مقدس مفهوم و معنایى جدید- غیر از معنای لغوی آن- پیدا کرده است، یا داراى حقیقت شرعى نیست، بلکه در شرع نیز در همان معناى لغوى به کار رفته و تنها قیودى در آن لحاظ شده است؟ مسئله اختلافی است. [۳] [۴] [۵]

حکم تکلیفى[ویرایش]



رکوع از اجزای واجب نماز؛ اعم از فریضه و نافله است که در هر رکعت یک بار انجام مى‌گیرد، جز نماز آیات که در هر رکعت از آن پنج رکوع واجب است. [۶] [۷]

رکنیت[ویرایش]



رکوع- علاوه بر وجوب- از ارکان نماز است؛ بدین معنا که ترک یا زیاد کردن آن حتى از روى سهو موجب بطلان نماز مى‌شود. البته در ترک سهوی، چنانچه قبل از دخول در رکن بعدى (سجود) متذکر شود، واجب است برگردد و آن را به جا آورد. در این صورت نمازش صحیح است؛ اما اگر پس از دخول در رکن بعدى متذکر گردد، به قول مشهور نمازش باطل است؛ خواه در دو رکعت نخست باشد یا دو رکعت پایانى نمازهای چهار رکعتی. [۸] [۹] [۱۰]

← تفصیل قدما
برخى قدما میان دو رکعت نخست و دو رکعت آخر تفصیل داده و گفته‌اند: اگر در دو رکعت آخر، پس از هر دو سجده متذکر شود، بر مى‌گردد و رکوع را به جا مى‌آورد و سجده را دوباره انجام مى‌دهد و در این صورت نمازش صحیح است. [۱۱]
جریان حکم یاد شده در رکعت دوم نیز از برخى قدما نقل شده است. [۱۲]
بلکه از برخى دیگر از آنان تعمیم حکم یاد شده به همه رکعتها نقل شده است. [۱۳]

← زیاد کردن رکوع از روی سهو
زیاد کردن رکوع از روى سهو بنابر قول مشهور- که ترک سهوى آن را موجب بطلان نماز مى‌دانند- حکم ترک سهوى رکوع را دارد، مگر در نماز جماعت که چنانچه مأموم پیش از امام سر از رکوع بردارد، بنابر قول مشهور واجب است دوباره به رکوع رود و از امام متابعت کند. [۱۴]

واجبات رکوع[ویرایش]




← انحناء
خم شدن به اندازه‌اى که دستها به زانوها برسد؛ لیکن این مسئله که خم شدن باید به اندازه‌اى باشد که‌ گودى کف دست به زانو برسد یا رسیدن سر انگشتان کفایت مى‌کند، اختلافى است. [۱۵] [۱۶] [۱۷]

←← نهادن دستها بر زانوها
البته نهادن دستها بر زانوها در حال رکوع واجب نیست؛ [۱۸]
هرچند برخى، احتیاط واجب را در نهادن دانسته‌اند. [۱۹]

←← وجوب خم شدن متعارف
خم شدن باید به گونه متعارف باشد. از این رو، خم شدن به یکى از دو پهلو و یا پایین آوردن باسن و بالا بردن زانوها و مانند آن صحیح نیست. [۲۰]

←← خم شدن زن در رکوع
برخى براى زن، خم شدن در حدى که دست به زانو برسد را واجب ندانسته و گفته‌اند: براى زن خم شدن به اندازه‌اى که دست به ران (بالاى زانو) برسد کفایت مى‌کند؛ [۲۱] [۲۲] [۲۳] [۲۴]
بلکه آن را براى زن مستحب دانسته‌اند؛ [۲۵] [۲۶]

←← قول در عدم تفاوت بین زن و مرد
لیکن در مقابل، برخى در مقدار واجب از انحنا تفاوتى بین مرد و زن قائل نشده‌اند؛ اما در مقدار مستحب (خم شدن به گونه‌اى که گودى دستها بر سر زانوها قرار گرفته و زانوها به عقب کشیده شوند) قائل به تفاوت شده و آن را تنها به مرد اختصاص داده‌اند. [۲۷] [۲۸] [۲۹]


ادامه مطلب


برچسب ها : واجبات نماز ارکان نماز غیر ارکان نماز

قیام

عن ابى عبدالله (علیه السلام ): کان على بن الحسین (علیه السلام ) اذا قام الى الصلوة تغیر لونه فاذا سجد لم یرفع راءسه حتى یرفض عرقا:
از امام صادق (علیه السلام ) نقل است : هنگامى که امام چهارم (علیه السلام ) به نماز بر مى خواست رنگش دگرگون مى شد و چون به سجده مى رفت تا چهره مبارکش به عرق نمى نشست سر از سجده برنمى داشت .
(فروع کافى ، ج 3، ص 300)
قیام ، ایستادن تن و دل است در پیشگاه خداى سبحان . پس باید سرت که بالاترین اعضاء توست به زیر فرو افکنده و با گردن کج باشى ، و این سرافکندگى تنبیهى است براى دل ، تواضع و تذلل و انکسار باشد و از تکبر و ریاست بیزارى جوید(59).
1 - کمال قیام بدن به این است که با طماءنینه و هیبت و حیاء باشد.
2 - قیام در موقع گفتن تکبیرة الاحرام و قیام پیش از رکوع ، که آن را قیام متصل به رکوع مى گویند، رکن است . ولى قیام در موقع خواندن حمد و سوره ، و قیام بعد از رکوع رکن نیست و اگر کسى آن را از روى فراموشى ترک کند، نمازش صحیح است (60).
3 - مستحب است که در حال ایستادن ، بدن را راست نگاه دارد و شانه ها را پایین بیندازد.
4 - مستحب است سر خود را پایین بیندازد و به موضع سجده بنگرد، به آسمان و راست و چپ نگاه نکند.
از رسول خدا (صلى الله علیه آله و سلم ) روایت شده است که فرمود: ((آیا کسى که در هنگام نماز صورتش را این طرف و آن طرف مى کند، از این نمى ترسد که خدا صورتش را به صورت حمارى برگرداند)).
یکى از محققین در این باره مى گوید: ((مراد پیامبر (صلى الله علیه آله و سلم ) این بود که آیا کسى که در نماز از خداوند و عظمت او به چیز دیگرى مشغول مى شود، نمى ترسد که خداوند این غفلت را ادامه دهد، در نتیجه وجه قلبش مثل وجه قلب حمار گردد)).
5 - مستحب است دستها را روى رانها بگذارد، انگشتها را به هم بچسباند، جاى سجده را نگاه کند، سنگینى بدن را به طور مساوى روى دو پا بیندازد، با خضوع و خشوع باشد، پاها را پس و پیش نگذارد، اگر مرد است پاها را از سه انگشت باز تا یک وجب فاصله دهد، و اگر زن است پاها را به هم بچسباند(61).
6 - انگشتان پا را رو به قبله گذارده و از قبله کج نکند(62).
7 - در حال برخاستن این ذکر را بگوید: بحول الله و قوته اقوم و اقعد(63).
8 - با دستهایش بازى نکند و پاهاى خود را حرکت ندهد.
امام صادق (علیه السلام ) فرمود: ((پدرم مى فرمود: على بن الحسین (علیه السلام ) چون به نماز بر مى خواست گویى شاخه درختى بود که بجز آنچه باد از آن جناب حرکت مى داد حرکت نمى کرد. یعنى بدن آن حضرت مانند چوب بى حرکت بود و فقط دامن لباس او بود که در اثر وزش باد در حرکت بود))(64).
10 - کمال قلب در هنگام نماز به این است که سخن خداى تبارک و تعالى را پیوسته در نظر داشته باشد(65).
11 - وظیفه قلبى در قیام آن است که متذکر باشى که تو در پیشگاه خداوند ایستاده اى که از باطن ذات تو و از نهان و آشکار تو آگاه است و او به تو از رگ گردن نزدیک تر است . پس باید آن چنانش عبادت کنى که گویى او را مى بینى ، و اگر تو او را نمى بینى بدان که او تو را مى بیند.




برچسب ها : واجبات نماز ارکان نماز غیر ارکان نماز

قرائت

حدیث قدسى :
قسمت الصلوة بینى و بین عبدى فنصفهالى و نصفها لعبدى
من نماز را میان خود و بنده ام تقسیم کرده ام ، پس نیمى از آن ، از آن من است و نیمى دیگر از آن بنده ام .
(پرواز در ملکوت ، ص 128)
1 - یکى از چیزهایى که در قرائت مستحب است رعایت ترتیل است .
2 - اهمیت دادن به اعراب کلمات است .
3 - مستحب است در نماز صبح سوره طولانى اختیار کند(66).
4 - مستحب است در رکعت اول پیش از خواندن حمد بگوید: اعوذ بالله من الشیطان الرجیم .
5 - مستحب است براى مردها، بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم براى حمد و سوره در نماز ظهر و عصر(67).
6 - حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آیه وقف کند، یعنى آن را به آیه بعد نچسباند. وقتى گفت بسم الله الرحمن الرحیم آخر آن را وقف کند و با اندکى وقف بگوید الحمد الله رب العالمین و باز وقف کند تا آخر آن ...
7 - در حال خواندن حمد و سوره ، به معناى آیه توجه داشته باشد.
8 - بعد از خواندن سوره کمى صبر کند، بعد تکبیر پیش از رکوع را بگوید یا قنوت را بخواند(68).
9 - مستحب است در تمام نمازها در رکعت اول سوره قدر و در رکعت دوم سوره توحید را بخواند(69).
10 - در نماز جمعه و در نماز ظهر روز جمعه مستحب است که در رکعت اول بعد از حمد سوره جمعه و در رکعت دوم بعد از حمد، سوره منافقین را بخواند(70).
11 - گفتن کذلک الله ربى بعد از خواندن سوره اخلاص (71)
12 - در رکعت سوم و چهارم مستحب است بعد از تسبیحات استغفار کند، مثلا بگوید: استغفر الله ربى و اتوب الیه و یا این که بگوید: اللهم اغفرلى (72).
13 - هنگام خواندن حمد سوره ، سالک بایستى از صورت ظاهرى قرائت عبور کرده و به صورت باطنى آن توجه نماید، و تمام عبادت را با حضور قلب و توجه تام و تمام اداء نماید، زیرا در روایت است که هر عبارتى از سوره حمد را که نمازگزار اداء مى نماید خداوند نداى او را شنیده و تصدیق مى نماید. لذا بایستى به گونه اى عبادت را اداء نمود که شایسته تصدیق خداوندى گردد.
14 - انسان باید نماز را یاد بگیرد که غلط نخواند و کسى که هیچ قسم نمى تواند صحیح آن را یاد بگیرد، باید هر طور که مى تواند بخواند و احتیاط مستحب آن است که نماز را به جماعت بجا آورد(73).
15 - اگر نماز را به جماعت مى خواند بعد از تمام شدن حمد امام ، و اگر فرادى مى خواند بعد از آنکه حمد خودش تمام شد، بگوید: الحمد لله رب العالمین (74).
16 - بعد از خواندن سوره توحید یک یا دو یا سه مرتبه کذلک الله ربى یا سه مرتبه کذلک الله ربنا بگوید(75).
17 - مستحب است بلند خواندن قرائت در نماز ظهر روز جمعه ، لیکن احتیاطا، آهسته خواندن آن سزاوار نیست که ترک شود(76).
18 - مستحب است خواندن سوره ((نباء)) یا ((هل اتى )) یا ((غاشیه )) یا ((قیامت )) و مانند اینها در نماز صبح ، و خواندن سوره ((اعلى )) یا ((شمس )) در نماز ظهر، و خواندن سوره ((نصر)) و سوره ((تکاثر)) در نماز عصر و مغرب (77).
19 - مستحب است که در شب جمعه در رکعت اول نماز مغرب و عشاء سوره حمد و رکعت دوم آنها سوره ((اعلى ))(78).
20 - یکى دیگر از آداب مستحب نماز آن است که انسان وقتى نماز مى خواند با ((تاءنى )) بخواند، یعنى خواندن او طورى باشد که اگر کسى کنار او ایستاد و خواست این کلمه ها را یکى یکى بشمارد، موفق به انجام این کار بشود. بعضى ها چنان نمازشان را تند و سریع مى خوانند و کلمات را با سرعت اداء مى کنند، که نه تنها نمى توان کلمات آنها را شماره کرد، بلکه اصلا اگر کسى هم بخواهد همراه آنها نماز بخواند و با آنها پیش ‍ برود، قادر به انجام این کار نخواهد بود(79).
21 - امام زین العابدین (علیه السلام ) وقتى به جمله مالک یوم الدین در نماز مى رسید، آن را آن قدر تکرار مى کرد که نزدیک بود روح از بدنش پرواز کند.




برچسب ها : واجبات نماز ارکان نماز غیر ارکان نماز


X