با مراجعه به عقل و خرد مشخص می شود که تنها مرجع صلاحیت دار برای قانونگذاری (بطور مستقل و ذاتی) پروردگارمان می باشد؛ چرا که تنها اوست که به منافع و مصالح تمامی مخلوقات آگاه است و از طرف دیگر خود نیز غنی محض و بی نیاز از سایرین می باشد . همچنین تمامی اوامر او حکیمانه است و هیچ فرمانی از جانب او صادر نمی شود مگر اینکه بر طبق حکمت الهی می باشد. از طرف دیگر انسان در کلیه امور و در تمامی شئون ، نیازمند به اوست و از خود هیچ ندارد و بدون لطف و عنایت خداوند، لحظه ای قادر به ادامه حیات نیست. پس سراپای وجود انسان مدیون خداوند است . پس جز این نیست که آدمی در تمامی اوامر الهی (حتی اگر برای آنها حکمت و مصلحتی هم متصور نباشد)، وظیفه اطاعت بی چون و چرا دارد.

 از طرفی دیگر همانگونه که ذکر شد، فرامین الهی دارای حکمتهای بسیاری است که بشر قادر به درک آنها نیست و علت تشریع آنها در حد ادراک بشر نمی باشد. پس بطور خلاصه چرا مسلمین 17 رکعت نماز میخوانند؟ جواب اینکه بخاطر امتثال امر خدا (و البته این امتثال بی چون و چرا آثار فراوان تربیتی برای بشر دارد و فرمانبرداری بی چون و چرا، تنها در برابر خداست و بس، و ما همه نیز آنرا با عقل ثابت کرده و حکمتش را میدانیم).

برای نزدیکتر شدن مطلب به ذهن دو مثال مادی را ذکر می کنیم : 1) همه ما بارها و بارها به پزشک مراجعه نموده ایم و برای درمان بیماری خود از او کمک گرفته ایم . اونیز داروهایی را برای ما تجویز کرده است. اما آیا هیچ شده است به او بگوییم علت تجویز هر کدام را برای ما شرح دهد؟ البته که خیر، چون اولا به تخصص او ایمان داریم و ثانیا شاید دانستن علت تجویز برخی از داروها نیازمند دارا بودن دانشهای خاص پزشکی باشد که در حال حاضر آگاهی از آنها برای ما مقدور نیست (البته ممکن است گاهی نیز پزشک در حد فهم و درک ما علت تجویز دارو را برایمان بیان کند).

2) فرض کنید که گنجی در زمین مدفون است و ما برای یافتن آن، دستورالعملی در اختیار داریم. دستور العمل مثلا به ما می گوید که از فلان نقطه 5 قدم به طرف شمال و 6 قدم به طرف شرق بروید تا گنج را بیابید. مطمئنا اگر ما به جای 5 قدم، 7 قدم به طرف شمال برویم، به محل گنج نمی رسیم. حال اگر ما دقیقا بر طبق فرامین الهی عمل نکنیم، مسلمان به گنج حکمت و مصلحت خداوند که چه بسا خارج از ادراک ما نیز باشد، دست نخواهیم یافت.

منبع: پایگاه اسلامی- شیعی رشد