سجاده ام را به سمت قبله نیاز می گشایم،
تا ذره ذره وجودم را به معراج نگاهت پرواز دهم،
می ایستم به قامت، در برابرت تا عظمتت را سپاس گویم،
به رکوع می روم تا بزرگی ات را به یاد بیاورم،
و به سجده می افتم، تا بر بندگی ام مُهر عشق بزنم ... ؛
چه آرامش پایان ناپذیری در نگاه توست ؟!
چه لحظه های مهرافروزی در ذکر یادت !
پروردگارا !
دستان دعایم را ، به عرش الهیت برسان ،
دلم را به حلاوت دوستیت ،
و چشمان باران زده ام را به دیدارت، نورانی گردان.
و نوشتم:
پروردگارا!
دستم را آنچنان قوی گردان تا بتوانم نوشته هایم را در عالم مجازی نشر دهم و نعمتِ عبادتِ مخلصانه ات را تبلیغ ... .
برچسب ها :
