معمولاً همه ی ما غذا می خوریم، تا بتوانیم توان و نیروی لازمه را برای ادامه  به زندگیِ بهتر، بدست آوریم؛

حال ممکن است به قدری در فقر باشیم که فقط بتوانیم نانِ تنها بخوریم، تا فقط زنده بمانیم، به عبارتی خوردن نانِ خالی برای زنده ماندن واجب میشود ...

به عقده ی اساتید بزرگ، خواندن نمازهای پنجگانه (یومه)، که واجب می باشد، همانند خوردن همان نانِ خالی میباشد، که فقط برای زنده ماندن [رفع تکلیف] است.

پس آیا برای بدست آوردن مواد غنی دیگر، از جمله ویتامین ها - مواد معدنی و هزاران ماده ی دیگر، به غذایی کامل نیاز نداریم؟ [یعنی برای نزدیکتر شدن به خداوند و هموار کردن راه رسیدن به او، به جز نمازهای واجب، نیاز به انجام دادن اعمال مستحبی نیستیم؟]

تکرار: نماز واجب! فقط برای زنده ماندنه، نه رسیدن به خداوند و هموار کردن راه سعادت ...

"برگرفته از دلنوشت های سجّـاد جـوادی"





برچسب ها : سخن در باره نماز